DANE OGÓLNE

Rok powstania: 1926

Barwy: niebiesko - białe

Adres: 89 – 300 Wyrzysk, ul Parkowa 6

Sekcje: piłka nożna, tenis stołowy

Zarząd Klubu:

Prezes: Edmund Pijanowski

Wiceprezes: Wojciech Chojnacki

Sekretarz: Kazimierz Pogorzelski

Skarbnik: Tomasz Mela

Członkowie: Piotr Koźlikowski, Leszek Zapiec i Eugeniusz Królik


TRENER:HENRYK WEGNER



Dzieje historyczne klubu:

Nazwa Łobzonka pochodzi od rzeki, która przepływa przez stolice gminy Wyrzysk. W tym ładnie położonym mieście organizowano zawody pływackie i kajakowe. Jeszcze przed założeniem miejscowego klubu sportowego działało Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, które organizowało tzw. „Sokole gniazda”, jak i zloty młodzieżowe oraz zawody sportowe.

W pierwszych latach istnienia klubu, który powstał w 1926 roku stanowiska kierownicze w klubie sprawowali tacy działacze, jak: druh Dominik Łachowski – prezes organizacji, kupiec, działacz społeczny Wyrzyska, druh Maksymilian Neuman – sekretarz klubu, z zawodu stolarz z Wyrzyska, druh Cieślicki, pracownik Urzędu Pocztowego w Wyrzysku, który pełnił funkcję skarbnika oraz druh Józef Edward Wende – gospodarz klubu, z zawodu mechanik samochodowy.

Kolejnym tworzącym podwaliny Łobzonki był Ignacy Wętkowski, kapitan drużyny piłkarskiej, późniejszy prezes klubu. W skład zarządu wchodziło jednak znacznie więcej osób, m. in. Zdzisław Droszcz – nauczyciel Szkoły Podstawowej w Wyrzysku, Stanisław Gliński, Adam Szmidt, Karol Bujakiewicz, Edmund Meudyka oraz Franciszek Sikorski z Polanowa.

Z dokumentacji Bydgoskiego Związku Piłki Nożnej z 1936 roku można dowiedzieć się, iż klub z grodu nad Łobżonką zgłosił swój akces do Pomorskiego Związku Piłki Nożnej. Ekipa wyrzyskiej Łobzonki znalazła się w C – klasie. Niestety brakuje wiarygodnych źródeł o miejscach zajmowanych przez drużynę w tych rozgrywkach. Do 1935 roku rozgrywki sportowe odbywały się na boisku ćwiczeń Straży Pożarnej – dzisiejszy plac targowy. Stadion przy ulicy Parkowej został wybudowany dopiero w sezonie 1935/1936 i to z okazji przyjazdu do Wyrzyska marszałka Polski – Edwarda Rydza Śmigłego.

Po okupacji wielu wybitnych działaczy i oddanych zawodników przystąpiło do reaktywowania działalności sportowej. Powstały wówczas różne sekcje, takie jak: lekkoatletyka, sport motorowy i tenis oraz młode drużyny piłkarskie. W początkowym okresie sekcje te skupiały się wokół organizacji młodzieżowych, jak drużyna harcerska i Związek Walki Młodych. Ze względów organizacyjnych lokalni działacze doszli do przekonania, aby utworzyć jedną silną organizacje sportową i w ten sposób powstał Ludowy zespół Sportowy Łobzonka. Pierwszym przewodniczącym LZS Łobzonka został Ignacy Wętkowski. W szeregach klubowych znajdowało się wtedy 65 członków. W tym trudnym powojennym okresie systematycznie rozgrywane były mecze towarzyskie Łobzonki ze Stellą Białośliwie, Wysoką, Łobżenicą i Nakłem. Odbywały się również mecze pomiędzy powiatem złotowskim, Kcynia i Chodzieżą.

W latach 1948 – 1950 przewodniczącym KS Łobzonka został lekarz, dyrektor szpitala powiatowego w Wyrzysku – Stefan Matuszewski. Wspierali go w działaniu Lasota, Rosiński i Dróbka. Kolejnym sternikiem klubowym został Zdzisław Droszcz – nauczyciel szkoły podstawowej. Tworzono nowe sekcje, jak siatkówka i lekkoatletyka. Po dwóch latach ponowną władzę nad klubem przejął Ignacy Wętkowski. Rozwijała się lekkoatletyka i uaktywniła się sekcja siatkówki.

W latach 1958 – 1964 klubowe rządy prowadził Antoni Nawrocki. W tym czasie w klubie działali: Ignacy Wętkowski, Władysław Polewczyński, Alfons Krzoska i Bolesław Szpek. Futboliści z Wyrzyska nadal rywalizowali w klasie C. W roku 1964 roku w pobliskim Osieku nad Notecią a nowo powstałym stadionie „Tokio” odbyła się Wojewódzka Spartakiada. Udział w niej brały reprezentacje całego województwa bydgoskiego LZS. W turnieju piłkarskim wystąpiła jedenastka Łobzonki , która zajęła wysokie III miejsce. Jesienią 1964 roku dokonano dość radykalnych zmian personalnych we władzach klubu. Nowym przewodniczącym został Bronisław Przykucki, skarbnikiem Bogdan Wiśniewski, kierownikiem drużyny Wincenty Włazik, członkami – Edwin Spychalski i Stanisław Kolasiński, sekretarzem – Roman Miszczyński, gospodarzem – Marian Nieroda. Nowy zarząd zaczął prężnie działać nawiązując współpracę z takimi zakładami pracy i przedsiębiorstwami jak: POM Wyrzysk, GSPSS Wyrzysk, Centrala Nasienna. PBR, SWW Kosztowo i dyrekcją Szpitala w Wyrzysku. Pomoc otrzymano także od Powiatowej Rady Narodowej w Wyrzysku.

W tym czasie nastąpił awans piłkarzy do B- klasy. W celu usprawnienia wyjazdów na mecze zakupiono autokar. Szczególne zasługi w tym względzie miał ówczesny prezes sądu – Wiktor Sulżycki. Autokar zakupiono z Hurtowni Artykułów Elektrotechnicznych w Bydgoszczy – Star 50. Wyremontowanym i pomalowanym autokarem z napisem „KS Łobzonka piłkarze jeździli na mecze ligowe.” W 1967 roku powstała nowa sekcja – podnoszenia ciężarów. Sztangiści z Wyrzyska rywalizowali na pomostach w Nakle, Bydgoszczy i Mroczy. Świetne wyniki osiągali Zenon Mrotek, Jan Tamas i Kazimierz Bratkowski. Po serii kolejnych zwycięstw w lidze miejscowi futboliści wywalczyli awans do A – klasy. Radość była wielka.

W 1970 roku dokonano wyboru nowych władz. Przewodniczącym został Szczepan Kostecki, a jego zastępcą Leszek Pepliński. Do istniejącej drużyny seniorów grających w A – klasie powstał zespół juniorów i team trampkarzy. W klubie działała także sekcja szachowa, gdzie wyróżniali się Stefania Białka, Renata Klóska, Krystyna Jędrzejczak, Hilary Wojciechowski, Alfred Nowak, Zygmunt Kisiel, Józef Lamparski i Grzegorz Trojanowski. W owym okresie pierwszą drużynę prowadził trener z Bydgoszczy Dziadek, który miał za sobą występy w I lidze, a następnie trenerem był Witold Tomko.

W 1974 roku nowym sternikiem klubowym został Leszek Pepliński, zaś wiceprezesem Bronisław Przykucki. W związku z reorganizacją administracyjną kraju w 1975 roku Wyrzysk przydzielono do województwa pilskiego. Piłkarze Łobzonki zostali zawodnikami klasy okręgowej. W tym czasie zarząd klubu zakupił drugi autobus marki San z PKS Bydgoszcz. Trenerem piłkarzy zostaje w tym czasie Edmund Świątkowski. W klubie funkcjonowała również sekcja motorowo – turystyczna. Odbyły się także zawody hipiczne. W tym okresie odnowiono szatnię oraz modernizacji ulega stadion. Karierę kończy jeden z najlepszych piłkarzy w dziejach klubu – Henryk Bernacki. Zawodnicy z Wyrzyska coraz częściej zaczynają z sukcesami odnosić laury w tenisie stołowym.

W końcu lat 70. minionego wieku drużyna Łobzonki spadła do A – klasy. Dzięki osobistemu zaangażowaniu prezesa Leszka Peplińskiego zaczęły powstawać mury pod budowę nowej hali. W tym czasie kierownikiem sekcji tenisa ziemnego został Bogdan Winowski, zaś sekcją tenisa stołowego kierował Czesław Kotarak. Dla zespołu pingpongistów zatrudniono nawet trenera Józefa Piechowiaka z Piły. W drużynie męskiej wyróżniali się Andrzej Streich, Andrzej Hinz, Tomasz Szopiera, Piotr Gałecki, Włodzimierz Ordza, Janusz Pepliński i Dariusz Pepliński. W drużynie żeńskiej, która uczestniczyła w rozgrywkach II ligi występowały głównie Violetta Peplińska, Małgorzata Roszak, Emilia Kuklińska, Lucyna Krotecka i Ewa Tucholska. Podczas jednej z uroczystości jubileuszowej do Wyrzyska przybyli m. in. Andrzej Grubba, Leszek Kucharski i Stefan Dryszel. W 1985 roku zmieniono nazwę klubu z LZS Łobzonka na Międzyzakładowy Klub Sportowy Łobzonka. W tymże roku oddano do użytku salę sportową dla sekcji tenisa stołowego. W tym czasie przewidując organizację różnych imprez sportowych oddano do użytku hotel na około 40 miejsc. Do Wyrzyska przyjeżdżali zawodnicy z różnych dyscyplin z wielu regionów Polski. W 1996 roku męska ekipa tenisistów stołowych wywalczyła awans do I ligi, gdzie skutecznie walczyli przez trzy sezony. Ze względów finansowych drużyna opuściła szeregi pierwszoligowców. W Wyrzysku występowali nawet siatkarze drugoligowego Polamu Piła.

W 1997 roku Leszek Pepliński - najbardziej wybijająca się postać wyrzyskiego klubu ze względu na chorobę wycofał się ze sportu. Nowym włodarzem klubu został wielki entuzjasta silnego celuloidu Czesław Kotarak. Krótko po nim w bardzo trudnym okresie ciężar utrzymania klubu wziął na siebie Tadeusz Maćkowski. Za jego kadencji modernizacji ulega płyta główna boiska. Następnie stery przejął Włodzimierz Ordza, a po nim Edmund Pijanowski, który jest nadal prezesem wyrzyskiej Łobzonki. Niezłą renomę klubowi i promocję miastu w ostatnich latach dostarczyli nestorzy biegów długodystansowych Ewa i Zdzisław Karmelitowie, którzy występują nadal, nie tylko na terenie naszego kraju. Wielu fanów przybywa na mecze ligowe Łobzonki w piłce nożnej. Aktualnie team Bogdana Garczarka występuje w A – klasie, jednak kibice wierzą, iż klub awansuje w najbliższych latach do klasy okręgowej. Być może zdolna młodzież z wyrzyskiego klubu znów dostarczy powody do radości sympatykom lokalnego klubu.
Materiały zebrał i opracował Ryszard Sell